Bha sinn a’ beachdachadh na bu thràithe air a’ bhliadhna air saor-làithean. “Dè mu dheidhinn Èirinn” thuirt mi. “Bhiodh sinn math – cho fhad’s nach eil thu dìreach a’ dol ann airson na Gaeilge” thuirt Jenny is làn fios aice cò a ris a tha mi coltach le mion-chànainean. Bha I a’ smaoineachadh gum bithinn a’ dol dhan Chultarlann, Oideas Gaeil 7c 7c
“O chan ann airson na cànain a bha mi airson a dhol ann idir!”, thuirt mi gu h-onarach – “cha do smaoinich mi fiù’s mun leithid” oir cha b’ e sin a bha fa-near dhomh idir.
DMU Clas 3000 ann am Port an Dúnain
‘S ann a chuir Jenny bhochd a cheist cheàrr orm. ‘S e a’ cheist a bu chòir dhith a bhith air faighneachd: “a bheil thu dìreach a’ dol ann airson trèanaichean fhaicinn”.
Tha tòrr trèanaichean inntinneach rim faicinn an Èirinn. Bidh sinn a’ dol gu Èirinn a Tuath – beagan làithean am Béal Feirste agus an uair sin seachdain ann am Port Rois.
Tha siostam rèile Èireann a Tuath – NIR – Northern Ireland Railways fìor mhath. A thaobh rathaidean-iarainn glèidhte, tha am Bushmills and Giant’s Causeway Railway agus Dún Pádraig.
Tha taigh-tasgaidh ann an Doire cuideachd agus rathad-iarainn glèidhte ann an Gaeltacht Thír Chonaill.
Agus na dìochuimhnich mu na meanbh-rathaidean-iarainn: tha fear ann am Beannachar agus fear eile ann an Latharna.
Lìonra Èireann a Tuath
Alasdair
Trèanaichean, tramaichean is tràilidhean 