A’ lorg na Muice Duibhe! #gàidhlig

‘S e an dà chuid deagh latha agus droch latha a bh’ anns a’ chiad latha den Fhaoilleach 1947.

B’ e an deagh naidheachd gun d’rugadh m’ athair, Bill McCallum nach maireann air an latha sin.

B’ e an droch naidheachd gun do dhùin rathad-iarainn ainmeil ann an Èirinn air an latha sin. B’ e sin an loidhne eadar Leitir Ceanainn (Letterkenny) agus Gaoth Dobhair ann an Contae Dhún na nGall a bha na phàirt den lìonra aig an Londonderry and Lough Swilly Railway.

Chan eil rathad-iarainn sam bith ann an Tír Chonaill a-nis ach a-mhàin aon loidhne glèidhte (Iarnród Bhaile na Finne) ach bha lìonra gu math mòr ann gu na 40an is 50an mar a chithear sa mhapa gu h-ìosal.

Rathaidean-iarainn Thír Chonaill

Tha mi air turas gu Gaoith Dobhair le Bòrd na Gàidhlig an-dràsta gus Gaeilge ionnsachadh agus gus ionnsachadh mu leasachadh cànain. A-raoir, thug Cormac bho Ghaelturas mi air turas gus coimhead air na bha air fhàgail den rathad-iarainn san sgìre.

Chaidh sinn gu Stáisiún Chaiseal na gCorr (sa Bheurla Cashelnagore) an tòiseach. Tha an stèisean ann an àite gu math iomallach agus an turas mu dheireadh a bha Cormac ann, bha e an t-àite a’ tuiteam às a chèile.

A-nis, ge-tà, tha cuideigin air an togalach a cheannach is thathar ga sgeadachadh mar thaigh an-dràsta. Nam biodh an taigh sinn agam, chuirinn beagan trac sìos agus ruithinn trèana bheag air!

Tha mi air faighinn a-mach bhon uair sin, gu bheil am bàrd ainmeil Cathal Ó Searcaigh air dàn a sgrìobhadh mun stèisean: Anseo ag Stáisiún Chaiseal na gCorr – Do Michael Davitt.

Eadar Caisheal na gCorr is Gaoth Dobhair

An uair sin, lean sinn làrach na loidhne gu Gaoith Dobhair, a bha mar cheann na loidhne eadar 1940 (nuair a dhùin an loidhne air adhart gu Ailt an Chorráin/Burtonport) agus 1947 nuair a dhùin an loidhne.

Cha robh mòran air fhàgail aig stèisean Ghaoth Dobhair fhèin, ach bha deagh shealladh ann de làrach na trac.